اشکان دژاگه بازیکن توانمندی است. ملیپوشها میگویند مثل تانک است.
روزنامه خبرورزشی نوشت: اشکان اینقدر قدرت بدنی دارد که بازیکنان ترجیح میدهند با او سرشاخ نشوند اما از شانس بد، این بازیکن توانمند در سالهای اخیر زیاد مصدوم شده است. در مطلب زیر به تعدادی از مصدومیتهای این بازیکن در چند سال گذشته اشاره میکنیم.
۳۰ مهر ۱۳۸۶
اولین
روزهای حضور در ولفسبورگ. رباط داخلی پای اشکان آسیب دید. این مصدومیت باعث
شد او یک هفته از میادین به دور باشد. البته او خیلی زود بازگشت و توانست
بازی کند.
۱۱ شهریور ۱۳۸۷
دومین
مصدومیت کوتاهمدت اشکان در ولفسبورگ. مشکل عضلانی که برای او پیش آمده
بود چندان جدی نبود و به همین خاطر تنها یک هفته از بوندسلیگا را از دست
داد و سریعاً بازگشت.
۱۷ بهمن ۱۳۸۷
این بار
قضیه کمی حادتر بود. اشکان دژاگه مصدوم نشد اما مشکلی برایش پیش آمد که از
مصدومیتهای قبلیاش بدتر بود. اشکان دچار عفونت ویروسی شد و به همین
خاطر ۵ هفته از میادین دور بود. پزشکان ولفسبورگ برای او استراحت تجویز
کردند و پس از ۵ هفته بازگشت.
۹ شهریور ۱۳۹۲
دومین
مصدومیت طولانی اشکان. او به تازگی از ولفسبورگ به فولام در لیگ برتر منتقل
شده بود و با بدشانسی محض روبهرو شد. در همان روزهای ابتدایی، تاندون
آشیل اشکان آسیب دید و مجبور شد ۹ هفته دور از میادین باشد. اشکان بیش از
دو ماه نتوانست بازی کند و پس از بازگشت هم کمی زمان برد تا آماده شود.
۱۲ فروردین ۱۳۹۲
مصدومیت در بدترین موقع. ایران در
سه بازی آخر مقدماتی جام جهانی برزیل باید با قطر، لبنان و کرهجنوبی بازی
میکرد. اشکان آن روزها کلیدیترین بازیکن تیم ملی ایران بود و غیبتش خیلی
به چشم میآمد. در کمال ناباوری....